عشق
عشق
میل به عشق،قاطعانه ترین نشانه برای اثبات وجود خداوند است.
گواه دیگری وجود ندارد.چون انسان عشق می ورزد،پس خداوجوددارد.
چون انسان بدون عشق نمی تواند زندگی کند،پس خدا وجود دارد.
اُشو
عشق پدیده ای است که همیشه از ماوراء جاری می شود.عشق چیزی نیست که انسان خود بتواند آن را بسازد.
درنهایت انسان می تواندپذیرا باشدوآن را دریافت کندیا بسته باشدوآن را رد کند.
انسان می تواند به آن(بله)یا(نه)بگوید.اگر انسان به عشق (نه)بگویددرغم وبیچارگی باقی خواهدماندوهمیشه
این نفس است که تمایل دارد(نه)بگوید. درصورتیکه انسان به عشق(بله)بگوید،زندگی اوتبدیل به شادی و جشن
می شود. ولی برای (بله)گفتن به عشق باید نفس رازیرپاگذاشت. (بله)گفتن به عشق به معنای تسلیم شدن به هستی است.
(بله)گفتن به هستی یعنی (خدایااراده توصورت می پذیرد). واین تسلیم شدن خالص است.
دراین تسلیم عشق شروع به جاری شدن می کند.